Op 24 augustus was ik onderweg naar mijn favoriete vogelkijkplek in de Egmondse duinen. Ik was benieuwd wat voor vogels ik dit keer in dit prachtige duingebied zou gaan aantreffen, totdat ik opeens uit mijn gedachten werd gehaald. Ik ontving een berichtje in de groepsapp van de Vogelwerkgroep, dat er een ‘hop’ was gezien in het Duinreservaat, waar ik dus toevallig op weg naar was. Daarom vervolgde ik mijn wandeling in een versneld tempo.
Gearriveerd in dit duingebied, was de ontdekker van de vogel alweer verdwenen en ook van de vogel zelf was geen spoor meer te bekennen. Ik was de eerste die op zoek was naar deze vogel, maar na een kwartiertje stond ik samen met nog 3 andere vogelaars te zoeken naar de hop. Na ongeveer een uur zoeken, hadden we nog steeds geen glimp opgevangen van de vogel. Vanuit de kijkhut namen we wel een mooie groenpootruiter waar en de Cetti’s zanger zong uit volle borst zijn liedje. Er trokken uit het niets hele donkere wolkenluchten over het duinreservaat en het weersbericht bevestigde dat er niet veel goeds op stapel stond. Daarom besloten we de zoektocht maar te staken en naar huis te gaan. Toch bleef een van de vogelaars in de kijkhut wachten tijdens deze onweersbuien. Dankzij deze vogelaar werd de hop in de middag toch nog teruggevonden en ben ik later toch nog maar even teruggegaan zodat ik deze zeldzaamheid alsnog even mooi met de kijker te zien kreeg. De vogel zat best wel ver weg, maar het was een pracht om hem te zien foerageren tussen de paarse bloemen van de kattenstaarten.
Op 29 augustus was de ‘hop’ nog steeds in het gebied aanwezig en nam ik weer eens een kijkje. Ik kwam meteen al 2 vogelaars tegen, die zeiden dat een jonge man zowel een hop als grauwe klauwier had gezien. Een mevrouw zei tegen mij dat ze stiekem een grauwe klauwier nog leuker zou vinden dan een hop. Ik liep samen met deze vogelaars naar de plek waar beide vogels enkele minuten geleden nog gezien zouden zijn. De hop was nergens te bekennen, maar die grauwe klauwier liet zich schitterend zien! Deze vogelsoort had ik nooit eerder gezien en is in Noord- Holland best wel zeldzaam. Samen met andere vogelaars kwamen we tot de conclusie dat het een juveniele vogel betrof. De jonge vogel vloog druk achter prooien aan en landde regelmatig op een van de kale takken. Ik was al helemaal enthousiast geworden door deze speciale waarneming, maar toen ook de hop nog tevoorschijn kwam was het helemaal een feestje. Kortom, een dag om nooit te vergeten!
