Ik had in de ochtend net mijn laatste tentamen van de tentamenweek afgerond en om dit te vieren besloot ik in de middag om weer even lekker vogels te gaan kijken. Ik fietste richting de duinen en het leek net lente. Het zonnetje scheen en de koolmezen en roodborsten waren al fanatiek aan het zingen.
Ik besloot eerst om een stukje door het bosrijke deel van de duinen te wandelen. De vogels waren erg actief door dit zonnige weer en dat zorgde ervoor dat ik al snel een aantal leuke soorten tegen kwam. Allereerst zag ik een groepje koperwieken scharrelen tussen de bladeren, die zich prachtig lieten bekijken door de verrekijker. Daarna volgde er een groepje mezen en merels die ook erg actief waren. Toen ik een klein stukje verder liep hoorde ik op eens luid fluitende roep, gevolgd door een tikkend geluid op een boomstam. Toen zag ik een vogel met een opvallend blauwe rug en een izabelkleurige buik: de boomklever! Altijd weer een cadeautje om deze vogelsoort te mogen bekijken.
Nadat ik de bosrijke delen van de duinen had bezocht, liep ik verder richting een ander duinreservaat. Hier zag ik een roodborsttapuit, die tegenwoordig steeds vaker in Nederland overwinteren. Toen ik een klein stukje verder bij een waterplas aan het kijken was, zag ik opeens een opvallende blauwe watervogel foerageren tegen de rietkant. Ik kreeg hem in de kijker en het bleek een waterral te zijn! Super gaaf om deze vogelsoort eindelijk eens een keer te zien. Ik had zijn speenvarken geluiden al zo vaak gehoord, maar nooit eerder zag ik hem ook daadwerkelijk.
Ik had de waterral even mooi kunnen bekijken en hoorde in de verte de zachte fluitende roep van goudvinken. Ik besloot in de richting van het geluid te lopen en zag al snel een vrouwtje en een mannetje in de top van een boom zitten. Ze lieten zich even prachtig bekijken en vooral het mannetje zong uit volle borst. Hij had duidelijk de lentekriebels te pakken. Ik kon ook een foto maken van een vrouwtje, die op roep van meneer goudvink afkwam.
Na deze geweldige waarnemingen besloot ik weer richting huis te fietsen. Ik fietste langs een huis waar ik opvallend veel vogels hoorde zingen en roepen. Daarom besloot ik om toch maar even af te stappen bij dit huis. Mijn oog veel op een boom met elzenpropjes, waar ik een groepje van 5 barmsijzen in zag zitten. Ze zaten in een zogeheten ‘flock’ met kepen, vinken, groenlingen, putters, sijzen en mezen. Toen ik thuis de determinatiegids erbij had gepakt bleken het om grote barmsijzen te gaan, een nieuwe soort voor mij! Wat een geweldige afsluiting van een vogelrijke middag!