Eind januari werd er al enkele keren een koereiger gemeld in de Bergermeerpolder. Hij werd nogal onregelmatig waargenomen en bleek vaak ver weg in een weiland te zitten. Ik had toen nog niet de tijd gehad om ook even naar deze plek te gaan.
Op zondag 12 februari was het dan zover, de koereiger werd weer gemeld in de Bergermeerpolder. Ik besloot aan het eind van de middag te gaan kijken. In eerste instantie fietste ik even rustig langs de gemelde plek, maar zag ik alleen twee meeuwen foerageren in het weiland. Althans, dat dacht ik. Toen ik later terug kwam op de plek zag ik weer de twee witte vogels, maar ditmaal pakte ik mijn verrekijker en bleek een van de vogels toch de koereiger te zijn! Hierdoor kwam ik er achter dat de koereiger toch een behoorlijk stuk kleiner is dan bijvoorbeeld een grote zilverreiger. De koereiger kwam langzaam dichterbij, maar door het verkeer dat steeds langs het weiland kwam durfde hij helaas niet dichterbij de weg te foerageren.
De volgende dag bleek deze nog steeds aanwezig te zijn en besloot ik om er nog eens langs te gaan, maar dit keer met mijn telescoop. Ik fietste naar dezelfde plek als de dag ervoor en hij zat nog op dezelfde plek te foerageren. Ik kon rustig mijn statief en telescoop klaar maken voor gebruik en toen kwam er ook nog een groepje andere vogelaars bij mij staan. De koereiger was mooi waar te nemen en ik kon ook een paar bewijsplaatjes door mijn telescoop maken. Later spotte ik samen met een andere vogelaar mijn eerste kolgans tussen een grote groep grauwe ganzen.
Concert van de zanglijster
Toen ik thuis kwam was de zanglijster samen met de roodborst aan het zingen, alsof ze een wedstrijdje deden wie dit het mooiste kon. De zanglijster bleef tot zonsondergang doorzingen en dit leverde een tweetal mooie foto’s op. Dit was wat mij betreft echt de kers op de taart. Ik kan terug kijken op een geweldige vogelrijke dag!